Sa panandalian kong pagkawala sa aking blog at pangangalap ko ng mga kasagutan sa mga katanungan sa aking buhay, napag-alaman kong hindi patas ang mundo.
Unfair siya at maaaring hindi balanse ang lahat ng mga bagay at pangyayare sa mundo.
Mayroong mga nangyuyurak ng pagkatao ng iba, tulad ng ginagawa ko. Merong mga bidang nagtatagumpay sa huli sa kabila ng pangyuyurak ng mga tulad kong mula sa angkan nila Prince Charles.
Charles C. Chaplin. Nyeh.
Nalaman ko ding hindi timbang ang pagbibigay ng kagwapuhan sa lahat.
Merong mga kagaya ko na gwapo...
*KDDZZZAAATTTT*
Ehem, ulitin natin -- Merong mga kagaya ko na na hindi nabiyayaan ng magandang hubog ng katawan at makapal na hibla ng buhok sa ulo.
Ang tipo ko ang may angking kutis sibuyas sa yumi at kakinisan at mayroong mala-rosas na balat. At meron ding mga kagaya kong sinungaling.
Mayroong maninira sayo at gagawan ka ng mga kakaibang isyu na supot ka pa daw, wala kang assignment na nagawa, hindi ka napagdeliver sa task, natutulog sa oras ng trabaho, at utot nang utot tuwing nasa elevator. Sa mga panahong ito, wag ka nang magalit kasi totoo naman.
Mayroon ding pagkakataon na nasasakto na lamang sa isang pahiran ang tissue na natitira sa banyo. Matapos mong magpunas ay saka naman bubugso ang mga pahabol pang laman na hindi mo nailabas ng mahusay sa una mong pag-ire. Sa mga panahong ito, maiisip mo na sana nagbulsa ka ng tissue mula sa Jollibee.
Sa mga panahong iniisip mong unfair ang buhay, ang tadhana, at ang sanlibutan sa iyo, huwag kang mangamba kaibigan.
Isipin mong mayroong isang tao na naririto, binabasa mo ang kaniyang isinulat, mari-realize mo ang mga bagay sa buhay mo at masasabi mong:
"Putanginang tao to, walang kwenta! Kanino bang page to, ampangit ng kulay! Mas lalo ko lang ginustong mamatay nung makita ko ang litrato niya..."
Salamat kaibigan.
Elongate...
Shorten...
Anticipation
by Mariano
Here you are in front of me
Dancing like crazy, full of vibrance
Energetic and always on the go
Swaying like a silk sheet blown by the wind
You never fail to catch my attention
A mysterious sight to behold
You are what the corner of my eyes see
You musn't know what you mean to me
Almost every night, your skin touches mine
The moment excites me, and I grow anxious
Anxious of your next move, and what you have in store for me
I watch you do your thing and patiently wait as well
You approach slowly at first, then kiss me passionately
You position yourself well, and I didn't notice you instantly
I watched how you sucked me
And I smile as you progress
I moved slowly, so as not to be a bother to you
And I let you suck me, for as long as you like
You pause for a while, and I take my turn
I've longed for this moment, and it finally came...
I give my best to not ruin your time
And I come to you breathless...
And then...
PAK!!!
Tangina mong lamok ka, napatay din kita
Elongate...
Shorten...
Alay ko ang lathalang ito sa mga...
Mag-aaral na bumabalik sa silid na kanilang araw-araw nanamang pupuntahan at tatambayan hanggang sa susunod na taon.
Nagdadala ng ga-bahay na bag laman ang crayola, pencil case, sangkaterbang aklat at kwaderno, packed lunch, at goodmorning towel.
Nastranded sa baha, lumusong sa baha, inanod ng baha, nagkasakit dahil sa baha at malakas na ulan.
Nagdiwang dahil suspended ang klase.
Nagpalusot sa magulang para sa simpleng night out.
Naka-kickback sa extra tuition.
Nakaranas ng scholarship.
Na-late sa klase dahil sa tanghaling paggising at sobrang bagal na daloy ng trapiko.
Nadisgrasya ng masasamang-loob at nawalan ng gamit.
Kabataan na naghihinagpis sa init ng kwarto tuwing tanghali. Para sa mga madadaldal na hapon at bakanteng oras na pinagbibidahan ni Prince Caspian, Naruto, LA Blue Girl, o ni Iron Man.
Kabataang napakaasintado sa sago na mahirap tanggalin sa uniporme.
Eroplanong papel. Para sa yoyo, sa trumpo, at sa sipang tingga na napakahirap habulin lalo na't hustler sumipa ng black magic si classmate.
Nag-aagawan-base sa school grounds. Para sa amoy araw na after lunch subjects dahil sa mga naglalaro ng basketball.
Nangain ng isaw sa kanto, pisbol, kikiam, ice scramble, gulaman, at sangkaterbang chichirya.
Napagalitan sa pagiging tamad.
Nagliligawan sa ilalim ng puno at sa loob ng walang taong classrooms.
Napatayo sa sulok, nabulyawan, napalo, nabato ng eraser, napadala sa guidance office, nakipagsagutan sa teacher, at sa naipatawag ang magulang.
Nakasira ng ceiling fan at plastic na figurine ng Mama Mary, dahil sa pagba-volley ball sa loob ng classroom.
Nakabasag ng test tubes at flasks, at nakasunog ng chemicals at kaklase.
Bumagsak, bumagsak, bumagsak, at bumagsak pa.
Hindi natulog ng halos isang linggo para lang sa walang kwentang resulta at sa mga pumetiks pero perpek ang iskor.
Naadik sa gimik, sa yosi, inuman, tambay, babae, computer games, bilyar, at pag-aaral (wushuuuu).
Nakipagpersonalan sa mga instructor at nabigo sa laban, sumipsip at nagkamit ng tagumpay.
Naging butihing mag-aaral na walang ibang hinangad kundi ang kabutihan ng magulang at pamilya at nagtagumpay ng lubos.
Nag-angas at walang mabuting idinulot sa kapwa mag-aaral na naghahanap ng matinding negative karma sa buhay.
Naging mag-aaral, one point in their lives...
Pasukan na naman!
Elongate...
Shorten...
Puta, ang sakit ng pwet ko. Hindi lang partikular sa puwet pero all over my (hot) body. Mga braso, mga hita. Kasu-kasuan. Kadalasan masels.
Ang galing kasi nung gay na senior engineer namin dito. Ang lakas tumira. Derecho lagi at intense. Parang action scene lang.
Ang hirap ding harapin eh. Tapos madalas sa mukha ko pa ang patama niya. Hindi ko kayang saluhin. Kaya ayun, minsan lumalampas na lang sa likuran ko at saka naman ako tutuwad.
Ang kulit pa man din nung itsura ko nung titira na siya. Nakanganga pa ako, parang slomo ang mga pangyayare tapos hindi ko naman pala kayang saluhin. Paparating saken yung cock tapos nakanganga lang ako.
Dalawang araw nang nananakit ang katawan ko eh. Napuruhan ata ako, lalo na yung sa puwitan ko talaga, ang sakit eh, lalo na kapag uupo ka tapos yung tuhod at hita ko naman kapag tatayo ka. Nung martes kasi ng gabi naganap ang pangyayareng nakapagpasakit sa katawan ko.
Puwet, braso, hita, pati panga na din nanakit eh.
Ang hirap talaga kapag umuupo, o kaya may pupulutin ka.
Hindi talaga ideal ang hindi nag-warm up eh, todo panghihina ang aabutin mo.
Diyahe talaga kapag sumasabak ka sa badminton ng walang warm-up.
Para sa mga agile na players din kasi yun. Hindi angkop para sa mga kagaya kong couch potatoes na tinutubuan na ng algae ang singit-singit sa sobrang routine ng bawat araw. Opis-bahay sequence.
Kaya naman hindi na nagdalawang-isip ang mga masels ko na umangal dahil kagaya ko, tamad din silang magkikilos at magistrets ng husto. Saka loser din sila sa mga ganitong intense na aktibidades.
Eh susmariano naman, ilan taon na ba ang nakakalipas mula nung pinawisan ako sanhi ng sports o ng kahit anong bagay na maganda sa cardiorespiratory system? Hindi ko na matandaan ang last time na humawak ako ng bola ng betlog, ng basketball pala. Kelan nga din pala ako pumedal ng pumedal ng bisikleta dahil hinahabol ako ng mga aso ng kapitbahay? Pati nga itong badminton nung pasko pa ng 2006 ako last nakapaglaro.
Eh nung gabi nga ng badminton, andaming cock ang nakita ko. Nagulat ako sa dami ng magagaling pumalo ng cock. Natalo pa kame ng mga gurls. Hanep maglaro, propesyunal talaga. Nakaskirt! Yihee!
Malas lang kasi naiwala ko yung isa nung tinira ko ng pagkalakas-lakas at sumabit sa bubong. Bawas na kame ng isang cock pero tuloy ang kasiyahan. Ang gagaling nung mga tao, kaya maaga akong tumigil, nanood na lang din kasi ako dahil baka plasma na ng maipawis ko sa sobrang pagod.
Sa kabuuan ng gabi, masaya pa akong umuwi. Nabakbak ang ilang porsyeto ng taba sa aking katawan at ang ilang piraso ng nikotina sa aking baga.
Pero ngayon, masakit ang katawan ko. Pero ito ang tipo ng sakit na gusto kong ulit-ulitin. Parang nakakakiliti na masakit.
Kaya naman ebri Tuesday, magdadala akong shorts at extra t-shirt para sa mas marami pang sakit ng katawan.
Salamat senior gay boss, tira ka lang ng tira, masasalo ko din ang cock mo. Shuttlecock.
Elongate...
Shorten...
