Merry Christmas

Hello! Merry Christmas sa mga butihin kong mambabasa! (which is wala).

Alam niyo ba, dalawang pasko na akong nakakaranas ng masamang panaginip.

Yung una, some years ago, nanaginip ako tungkol sa The Grudge. Yung babaeng multo sa The Grudge, yung nakakasabog ng betlog kapag nakaharap mo sa tuwing nagsisipilyo ka ng ngipin.

Nanood kasi kami ng mga pinsan ko nun (bad move, boy). At hayun, nung gabing tulog ako at nasa ilalim ng lamesa (sama-sama kameng matulog sa iisang ancestral house), eh naalimpungatan ako't nakita kong gumagapang na siya papunta sa akin habang ang katawan ko naman ay naninigas. Hindi ako makakilos at hindi ko matandaan kung paanong hindi ako namatay nung gabing yun dahil busog ako sa noche buena at ginagapang ako ng The Grudge.

Nitong nagdaang pasko naman ay masasabi kong mas malala pa sa The Grudge ang napanaginipan ko dahil PUTANGINA KINANOT KO YUNG GELPREN NG KAIBIGAN KO PUTA! Hindi siya masama in a sense na tinira ko yung chicks ng tropa ko. Nag-sorry pa nga ako sa kanya habang umiiyak ako tapos parehas na kameng umiiyak.

Paano kasi (hindi sa panlalait pero ganun na nga), yung gelpren niya eh parang grade 6 student na kulang sa nutrisyon at sari-saring protina. Yun yung tipo ng babae na umaakyat sa jeep para mamigay ng envelop o kaya magpunas ng sapatos ng mga pasahero. Yun ang tipo ng tao na hindi ka magse-second look at baka nga miski isang look pa eh hindi mo siya bibigyan.

Sadya lang sigurong maganda ang ugali niya kaya siya minahal ng kaibigan ko or wala siyang choice.

Tangina, nagsixty nine pa kame nung babae tapos kung ano ano pang shit na hindi ko maiisip gawin TAMA NA NGA PUTANGINA.

Kailangan ko lang ikwento para ma-lessen ang burden sa dibdib ko.

Elongate...

Shorten...

Mug

Sa opisina namin, may pagtitipon tuwing ikatlong buwan ng taon (quarterly meeting). Dati, buwan-buwan ito pero dahil naghihirap na ang kumpanya namin, hindi na kami buwan-buwan pinalalamon ng opisina (sa ibang kwento na yun).

Anyway, merong libreng mug na personalized! Excited ako kasi akala ko yung pangalang pang-opisina ang nakalagay! (Clue: Hindi Mariano Juancho yun).

Pagtingin ko, kulang ng isang letra at naasiwa ako ng wala sa lugar! Nainggit ako dun sa mga kaopisina ko. Yung isa Cute ang nakalagay, at dun sa isa eh Pogi! Putangina, pagdating sa akin pangalan ko lang na kulang pa ng isang letter! Un-fucking-acceptable! Para akong tinanggalan ng dangal, at hinubaran sa harap ng maraming taong hindi naman maappreciate ang katawan ko! Para akong paper mache - isang project na pinagagawa lang sa mga bata kapag wala nang maisip ang mga teacher! Nasira ang mundo ko nung makita ko ang pangalan sa mug.

It turned out na wala pala akong pasok nung naganap ang hingian ng pangalan, at yung HR na lang namin ang naglagay. So, dahil dito, nabuo na sa isip kong walang puso ang HR namin at walang pagpapahalaga sa welfare ng mga emplyado nila.

Kaya naman ginawan ko agad ng aksyon ang naturang pagkakamali.

Elongate...

Shorten...

Alay Lakad 2014

Bale, gumawa ako ng video tungkol sa Alay Lakad nung nakaraang Huwebes Santo. Tungkol ito sa mga taong naglalakad, na may pinag-aalayan. Indie film maker na nga pala ako, kung hindi mo pa alam.

Bale ito yung mga tools na ginamit ko dito sa video:

Camera: Canon Ixus 145
Editing: MS Movie Maker
PC: Office laptop ThinkPad

After ko gawin itong video na ito, nagkaron agad ako ng offer from ABS-CBN at kinukuha akong assistant director ni Joyce Bernal para sa susunod na Robin Padilla movie kasama si Ara Mina at Anna Larucea. Wala pang title yung film pero alam mong magiging intense ito dahil isinulat ni Doding Daga ang kwento.

Okay, what the fuck am I saying. Shit.

Elongate...

Shorten...